LTEبخشی از یک سریال در نسل های تلفن همراه مخابرات سیار آنالوگ 0G1G دیجیتال در ارتباطات راه دور، Long-Term Evolution    استانداردی برای ارتباطات پهن باند بی سیم برای دستگاه های تلفن همراه و پایانه های داده است که بر اساس استانداردهای GSM/EDGE و UMTS/HSPA است. 

LTE مسیر ارتقاء برای اپراتورهای دارای هر دو شبکه GSM/UMTS و شبکه CDMA2000 است. از آنجایی که فرکانس‌ها و باندهای LTE از کشوری به کشور دیگر متفاوت است، فقط تلفن‌های چند باندی می‌توانند از LTE در همه کشورهایی که پشتیبانی می‌شود استفاده کنند.

این استاندارد توسط 3GPP (پروژه مشارکت نسل سوم) توسعه یافته است و در سری اسناد نسخه 8 با پیشرفت های جزئی شرح داده شده در نسخه 9 مشخص شده است، LTE نیز G3.95 نامیده می شود و به عنوان 4G LTE و4G پیشرفته به بازار عرضه شده است. ؛ اما مطابق با معیارهای فنی یک سرویس بی سیم 4G، همانطور که در سری اسناد 3GPP نسخه 8 و 9 برای LTE Advanced مشخص شده است، نیست.

الزامات توسط سازمان ITU-R در مشخصات پیشرفته IMT بیان شده است. اما، به دلیل فشار بازار و پیشرفت‌های قابل توجهی که وایمکس، دسترسی بسته‌های پرسرعت تکامل یافته و LTE برای فناوری‌های اصلی 3G به ارمغان می‌آورد، ITU بعداً تصمیم گرفت که LTE و فناوری‌های فوق‌الذکر را می‌توان فناوری‌های 4G نامید.

استاندارد LTE Advanced به طور رسمی الزامات ITU-R را برای در نظر گرفتن IMT-Advanced برآورده می کند. برای متمایز کردن LTE Advanced و WiMAX-Advanced از فناوری های فعلی 4G، ITU دومی را به عنوان “True 4G” تعریف کرده است.

LTE مخفف Long-Term Evolution است و یک علامت تجاری ثبت شده متعلق به ETSI (موسسه استانداردهای مخابرات اروپا) برای فناوری ارتباطات داده بی سیم و توسعه استانداردهای GSM/UMTS است.

با این حال، سایر کشورها و شرکت‌ها نقش فعالی در پروژه LTE دارند.

هدف LTE افزایش ظرفیت و سرعت شبکه های داده بی سیم با استفاده از تکنیک ها و مدولاسیون های جدید DSP (پردازش سیگنال دیجیتال) بود که در اوایل هزاره توسعه یافتند.

هدف دیگر طراحی مجدد و ساده سازی معماری شبکه به یک سیستم مبتنی بر IP با کاهش قابل توجه تاخیر انتقال در مقایسه با معماری 3G بود.

بیشتر در ارتباط با 4G، نسل چهارم استاندارد جهانی ارتباطات بی سیم که برای اولین بار در سال 2008 تعریف شد، استفاده می شود.

از آنجایی که5G در سرتاسر جهان در حال گسترش است، سوالات زیادی در مورد فناوری شبکه و اصطلاحات وجود دارد.

LTE به عنوان تکامل طولانی مدت که ارتباطات بی سیم 4G است گسترش یافته است، تا حداکثر سرعت 10 برابر در شبکه  3G قابل اجرا در تبلت ها، تلفن های همراه، نت بوک ها، هات اسپات های بی سیم و نوت بوک ها را ارائه دهد.

تمرکز LTE افزایش سرعت و ظرفیت داده های بی سیم بر اساس پردازش سیگنال دیجیتال و مدولاسیون هایی است که در هزاره اجرا می شوند. هدف مهم LTE تغییر اندازه و ساده سازی معماری شبکه با سیستمی مبتنی بر IP است که به نوبه خود تأخیر را کاهش می دهد.

رابط LTE بی سیم با شبکه های 3G یا 2G سازگار نیست و بنابراین با یک طیف رادیویی متمایز کار می کند.

چرا از شبکه LTE استفاده می کنیم؟

LTE حداکثر سرعت انتقال داده را فراهم می کند و زندگی کاربران موبایل و اینترنت را راحت تر می کند و همچنین بهره وری یک شخص یا شرکت را افزایش می دهد. اما محدودیت هایی در استقرار LTE وجود دارد.

LTE از نظر فنی 4G واقعی را ندارد اما برخی از کاربران برای این هزینه پرداخت می کنندVerizon. در واقع شبکه سریعی دارد که تحت پوشش LTE است، اما مردم باید پرداخت معقولی را انجام دهند. به روز رسانی تمام برج که مستلزم پرداخت هنگفتی است که از کاربر دریافت می شود، الزامی است و در صورت نیاز به سرعت بیشتر، کاربر باید بخشی از یک طرح اشتراک باشد.

بر اساس نیاز و تفکر در مورد نصب ضروری LTE، موبایل ها باید قوی بوده و روز به روز ارتقاء یابد. داده های سریع دائماً به معنای مقدار داده های بزرگتر است که در آن کاربران سعی می کنند به دستگاه های تلفن همراه وابسته باشند.

انتقال سریعتر داده ها نیز بر باتری دستگاه تأثیر می گذارد که بر طول عمر باتری تأثیر می گذارد. عمر باتری یک مسئله داغ برای کاربران تلفن همراه است، بنابراین کاربر باید دستگاه های تلفن همراه خود را با حداکثر ظرفیت باتری انتخاب کند که باعث استفاده بهتر از شبکه و دستگاه شود.

شبکه LTE چگونه کار می کند؟

فرآیند LTE روش‌های موجود برای انتقال داده‌ها را به یک سیستم IP به جای انتقال مقدار کمی از داده‌ها مشابه GSM و CDMA تغییر می‌دهد.

آنها همچنین حداکثر بسته های داده را برای تنظیم و محدود کردن سرویس جابجا می کنند.

نکته مهم در LTE مصرف تاخیر در زمان انتقال داده است.

اصل GSM مبتنی بر دوبلکس تاخیر زمانی است در حالی که CDMA بر اساس دوبلکس تقسیم کد است.

داده های کدگذاری هر دو فناوری از طریق امواج هوایی منتقل می شود. در فرآیند اولیه، GSM سریع‌تر علامت‌گذاری می‌شود و کره زمین فرآیند آن را دنبال می‌کند و با گذشت زمان، GSM به HSPA ارتقا می‌یابد که دسترسی به بسته‌های پرسرعت است که با انتقال حداکثر تکه‌های اطلاعات با سرعت LTE دنبال می‌شود.

تکنسین ها فکر می کنند که هر دو HSPA و LTE اصطلاحات قابل تعویض هستند. در Verizon، مکان در ایالات متحده دارای گسترده‌ترین حامل CDMA است که به شبکه LTE قوی و سریع دسترسی دارد. اگرچه، LTE روی پردازش سیگنال دیجیتال کار می کند تا بهترین قضاوت را در انتقال بسته های داده ارائه دهد.

LTE که کل فرآیند فناوری بی سیم را پوشش می دهد، خود را به عنوان یک سوپرشارژر برای برنامه موبایل CDMA یا GSM نشان می دهد که دور کل کره زمین است.

ویژگی های شبکه LTE

در زیر ویژگی های منحصر به فرد آورده شده است: شبکه LTE همچنین بر اساس OFDMA در فرآیند downlink است که با جدا کردن کانال تک کانال به مجموعه محدودی از زیر حامل های ارتو که بر اساس نیاز هر کاربر به گروه هایی تقسیم می شوند، دسترسی چندگانه را امکان پذیر می کند.

در فرآیند uplink، SC-FDMA از کدام حامل منفرد FDMA استفاده کرده است. اما محدودیت در اینجا وجود نوسانات توان در سیگنال‌های خروجی است و از این رو استفاده از تقویت‌کننده‌های خطی کم کارآمد اجباری است.

علاوه بر این، LTE-A امکان رومینگ جهانی، انتقال روان بین شبکه ها و قابلیت همکاری با استانداردهای بی سیم موجود را فراهم می کند. برای ارتباطات بی سیم، LTE-A یا  4G LTE پیشرفته ترین حالت فعلی است.

What is LTE Network? | How does LTE Network work with its Features? (educba.com)

wikipedia